Sennilega sykur

...sem hagsýn húsmóðir ákvað að fela áður en verðlagshækkanirnar skullu á...

Fundu hvítt efni í poka í Svartaskógi

Kvöldmaturinn

Ég fór í Alþjóðlegu búðina hérna í Breiðholtinu til að kaupa mér brauð og djús fyrir kvöldið. Hér eru myndir af því sem ég keypti:

Ótrúleg breyting á 18 árum!

Því miður er þetta víst staðreynd í mörgum tilfellum

 

Þá er bara eitt til ráða

Hætta að drekka mjólk. Hún er hvort eð er bara holl fyrir ungabörn og kálfa.

Mjólkurlítrinn í 100 krónur

Slys á föstudaginn langa

Svona gera slysin ekki boð á undan sér og það óvænta gerist þegar maður á sízt von á því. Eins og gamla konan í sveitinni sagði alltaf .

Ég ætlaði bara að setjast við tölvuna og tékka á tölvupósti þegar það gerðist. Nýbúinn að gæða mér á eðal danskri skinku ásamt brúnuðum kartöflum, sveppasósu og öllu þessu venjulega íslenzka meðlæti, og viðbrögðin kannski hægari af þeim sökum. Það var smá lögg eftir af "Jólaölinu" sem ætti kannski að heita páskaöl á þessum árstíma. Löggina í glasinu tók ég með mér að skrifborðinu. Um leið og ég lagði glasið á borðið var sem dularfull, fremur illkvittin hönd ýtti við því og meirihlutinn af lögginni helltist yfir skrifborðið - og lyklaborðið. Ótrúlegt hvað svona lítill vökvi getur orðið víðfemur þegar hann hellist niður. Ótrúlegt. Með snarræði náði ég að þurrka þetta allt upp, en ef ég blogga ekkert fyrr en einhvern tíma í næstu viku vitið þið ástæðuna. Lyklaborðið er klístrað fast og ekkert hægt að skrifa, nema kannski einstaka staf.

Ef svo fer nota ég tækifærið og segi núna Gleðilega Páska öll og munið: Lyklaborð og laggir eiga ekki samleið.

Góðar stundir.

Stundum nennir maður engu nema bulli

Það var í kjötborðinu í Hrísalundi á Akureyri, að þangað kom gömul kona sem við skulum kalla Viggu. Í kjötborðinu var við afgreiðslu strákur sem við skulum kalla Pétur.

Pétur var ansi fljótur að hugsa og snöggur til svars.

Vigga gamla snýr sér að Pétri og segir: Áttu ferskan Móa kjúkling strákur ?

Pétur sem ekki er viss um ættfræði kjúklinganna í kjötborðinu tekur upp kjúkling brosandi og sýnir Viggu gömlu og segir það gæti nú verið að þessi væri frá Móum.

Vigga gamla segir snúðu afturendanum að mér svo ég geti athugað málið. Forvitinn gerir Pétur það sem Vigga gamla biður hann um, og Vigga gamla lyftir upp afturendanum á kjúklingnum,treður hendinni inn gramsar smá stund og segir svo : Nei þetta er EKKI Móakjúklingur ! Þessi er frá Ísfugli !

Það hlýtur að vera til Móakjúklingur, viltu athuga hvort hann sé ekki fyrir innan?

Pétur gerir eins og Vigga gamla segir og nær í annan kjúkling fyrir innan og kemur með hann fram.

Vigga gamla leikur sama leikinn við þann kjúkling og fyrri kjúklinginn. Hnussar og biður strák að athuga hvort það sé örugglega ekki til Móakjúklingur fyrir innan.

Pétur gerir það og allt við það sama, gamla gramsar í afturendanum og hnussar.

Pétur furðar sig á þessu hjá kerlingunni , og þar sem það er byrjuð að myndast röð af kúnnum og eintómt vesen á kerlingunni , segir strákur : Geturðu ekki bara tekið þennan? Skiptir nokkru hvaðan þeir eru ?

Kerling hvessir augun á Pétur og segir höstuglega : Hvurslags er þetta strákur, hverra manna ert þú eiginlega ?

Strákur var fljótur til, snýr afturendanum í Viggu gömlu og segir viltu ekki bara athuga það líka !! ?????

Veðmálið

Hann var nú alveg ágæt skemmtun, þessi löngu tímabæri lokaþáttur Laugardagslaganna. Gísli var ekkert alltof pínlegur og Ragnhildur Steinunn var í eftirtektarverðum kjól. Selma lék Silvíu Nótt ágætlega og Eyvi var ágætur Grétar Örvars. Annað kom nú ekki neitt verulega á óvart. Nema kannski Stefán Hilmarsson...

Eða hvað? 

Málið er nefnilega það, að nú skuldum við Sverrir Stormsker Páli Óskari sinn hvorn konfektkassann nr. 5 frá Nóa Síríus. Hann var sá eini okkar sem hafði rétt fyrir sér um hver hefði sigur í þessarri umdeildu keppni eftir viðtalið í Síðdegisútvarpi Útvarps Sögu síðastliðinn föstudag. Það kom svosem ekki á óvart að þau þrjú lög sem tróndu á toppnum skyldu gera nákvæmlega það. Röðin á þeim kom afturámóti (hugsanlega) mörgum í opna skjöldu, ég held að flestir hefðu veðjað á sigur Merzedes Club og Hey-lagsins Hó, það gerði Sverrir allavega. Ég veðjaði á sigur Doktoranna tveggja, kannski meira af vilja en mætti.  En Palli stóð með sínu fólki og uppskar eftir því. Nú á hann von á tveimur risastórum og rándýrum konfektkössum að launum fyrir það. Það verður að hrósa íslenzku þjóðinni fyrir að stuðla að því að Palli fengi konfektið sitt með svo afgerandi hætti sem raun ber vitni.  Palli fær allavega slikkeríið í næstu viku. Kannski í beinni.

Nú verður bara að vona að Eurobandið standi sig í Serbíu og hverfi ekki innan um svipaða flytjendur með keimlík lög. Krossleggjum fingur og vonum það besta!

Ef illa gengur gætum við leitað til Stefáns Hilmarssonar í Vogunum að ári, hann virtist luma á ágætis lagi. Það þarf bara aðeins að vinna í textanum.

Eurobandið fer til Serbíu

Kallanginn...

..ég kunni nú ekki við annað en bjóða manngarminum inn og hella upp á kaffi fyrir hann og bjóða upp á kleinur. Hann bankaði upp á kaldur og hrakinn með snærisspotta um ökklann og sagðist hafa dottið óvart út um glugga og villst í framhaldi af því alla leið upp í Mosfellssveit, greinilega ringlaður eftir höfuðhöggið sem hann fékk við fallið úr glugganum. Hann röflaði eitthvað um afmælið sitt meðan hann maulaði kleinurnar og spurði svo hvort hann mætti ekki bóna bílinn minn. Skrýtið hvað höfuðhögg geta ruglað menn í ríminu.

Ég verð nú samt að viðurkenna að ég mér brá svolítið þegar ég heyrði í þyrlu í bakgarðinum og sírenuvæl framan til, rétt í þann mund að húsið fylltist af reyk og augu mín og gestsins af tárum.

Hvað með það þó maður bjóði upp á kleinur og kaffisopa?

Annþór kominn í leitirnar