Þá veit ég það - Steingeit

Your True Love Is a Capricorn

Why you'll love a Capricorn:

Hard working and driven, a Capricorn will work overtime to win your heart.
Be prepared to get wined and dined, even once you're convince that your Capricorn is the one!

Why a Capricorn will love you:

You don't rush things. You know it will take a while for a Capricorn to trust you, and you can wait.
Social and outgoing, you can introduce normally shy Capricorn to a great circle of friends.

Og þetta vita menn með fimm spurningum, með fjölda svarmöguleika, þar sem fleiri en einn möguleiki gæti hæglega verið sá rétti. En niðurstaðan hlýtur að vera... æ ég veit það ekki.

Pröv selv:

http://www.blogthings.com/whatsignisyourtruelovequiz/

Nú er ég hissa

Eldri dóttir mín sem er í 10.bekk var að segja mér tíðindi. Í síðustu viku var krökkunum í skólanum víst gefinn flúor. Eitthvað sem ég hélt að væri löngu hætt að gera. Ég hef heyrt þá sem vit þykjast hafa á tala um skaðsemi þess fyrir líkamann að taka inn flúor með þeim hætti sem gert var í skólum um árabil. Nú á ég eftir að ræða við skólastjórnendur og komast að hvað er verið að gera en satt að segja rann mér kalt vatn milli skinns og hörunds við að heyra þetta. Málið verður rannsakað frekar. Meðfylgjandi skopmynd og það sem sagt er um flúor á Wikipediu segir sína sögu:

Flúor (úr latínu fluere, sem þýðir „að flæða“), er frumefni með efnatáknið F og er númer níu í lotukerfinu. Flúor er eitraður, græn-gulur, eingildur og gaskenndur halógen. Það er eitt efnahvarfgjarnast og rafeindadrægst allra frumefnanna. Í hreinu formi er það stórhættulegt og veldur efnabruna við snertingu við húð.

Ljóð dagsins

The way life's meant to be 

Well, I came a long way to be here today
And I left you so long on this avenue
And here I stand in the strangest land
Not knowing what to say or do
As I gaze around at these strangers in town
I guess the only stranger is me
And I wonder (yes, I wonder)
Yes, I wonder (oh, I wonder)
Is this the way life's meant to be?

Although it's only a day since I was taken away
And left standing here looking in wonder
(It's your life, it's your life)
Ah, the ground at my feet, maybe it's just the old street
But everything that I know lies under
(It's your life, it's your life)
And when I see what they've done
To this place that was home
Shame is all that I feel
Oh, and I wonder (oh, I wonder)
Yes, I wonder (wonder, wonder, wonder, wonder)
Is this the way life's meant to be?

Too late, too late to cry
The people say
Too late for you, too late for me
You've come so far, now you know everything my friend
Look and see the wonders of our world...

And I wonder (oh, I wonder)
Yes, I wonder (yes, I wonder)
Is this the way life's meant to be?

As I wander around this wreck of a town
Where people never speak aloud
With its ivory towers and its plastic flowers
I wish I was back in 1981
Just to see your face instead of this place
Now I know what you mean to me
And I wonder (oh, I wonder)
Yes, I wonder (yes, I wonder)
Is this the way life's meant to be?

And I wonder (oh, I wonder)
Yes, I wonder, wonder, wonder, wonder
Is this the way life's meant to be?
Ooohh, I wonder
Oh, I wonder, wonder, wonder
Is this the way life's meant to be?
Oh, is this the way life's meant to be?
Mmmmm, is this the way life's meant to be?
I wanna know now
Is this the way life's meant to be?

Barist í Bagdad

Hækkun um næstum heila bíóferð

Það rann upp fyrir mér ljós rétt áðan. Svona bíóljós. Ég fattaði allt í einu að ég fer rosalega sjaldan í bíó. Alltof sjaldan því bíóferð getur verið ágætis skemmtun ef frá eru taldar 20 mínúturnar sem notaðar eru til að auglýsa flatbökur og fjallareiðhjól á undan bíómyndinni. Aftur á móti pirra sýnishorn úr væntanlegum myndum mig eiginlega ekki neitt, nema ef sýnishornapakkinn er alveg úr takti við myndina sem berja á augum, til dæmis ef maður er á barnamynd og það er sýndur fjöldi búta úr þeim ofbeldis- og spennumyndum sem bíóið hyggst sýna á næstunni. Eins og hefur gerst.

En svo sjaldan fer ég í bíó, og þá oftast í boði kvikmyndahússins starfs míns vegna, að ég veit eiginlega varla lengur hvað það kostar stunda þessa hollu skemmtun. Nema stundum um helgar hafa kvikmyndahúsin auglýst það sem þau hafa kallað Sparbíó. Ekki sparibíó, neinei, Sparbíó. Það á semsagt að vera ódýrara fyrir heilu fjölskyldurnar að fara í bíó saman á þeim sýningum sem kallaðar hafa verið Sparbíó. Um síðustu helgi kostaði hver miði á slíka sýningu 450 krónur. Sem þýddi að bíóferðin, fyrir utan popp og kók og allan þann pakka, kostaði 1800 krónur fyrir fjögurra manna fjölskyldu. Vel sloppið svona miðað við annað á Íslandi.

Í helgarblöðunum núna sýnist mér verið að auglýsa nákvæmlega sömu myndirnar og um síðustu helgi, en núna kostar 550 krónur í Sparbíóið. Sem gerir 2200 krónur fyrir sömu fjögurra manna fjölskylduna og áður var nefnd. Semsé hækkun um næstum heilan Sparbíómiða fyrir fjölskylduna, fyrir viku hefði verið hægt að taka Sigga frænda með fyrir sama pening. Þetta er hækkun um rúm 22%. Á að mestu sömu myndir og fyrir viku, maður hefði kannski skilið hækkun á nýinnkeyptar myndir. Nei, menn eru fljótir að hækka allt þegar krónan fellur, en einhvern veginn virðist alltaf vera meiri tregða til að lækka vörunar þegar kvikindið styrkist aftur.

Það er ekki mikið dýrara, og sennilega ódýrara ef fjölskyldan kaupir slikkerí í bíóinu, að kaupa bara myndina á DVD og horfa á hana í heimabíóinu.

Ég fékk í hendurnar í gær upplýsingar um mjög skuggalega hækkun láns hjá einu lánafyrirtækjanna sem ég ætla að skoða betur og blogga um eftir að ég hef skoðað það betur. Það virðist vera sem einhvers staðar, jafnvel víða, hafi fyrirtæki nýtt sér panikástandið í þjóðfélaginu og hækkað vörur og þjónustu mun meira en sem nemur því sem hægt er að skýra með gengisbreytingunni. Verum á verði gagnvart slíku, það er allt reynt.

Nýr formaður Landssambands lögreglumanna

Mig langar að segja frá því að æskuvinur minn og bloggvinur einnig, Snorri Magnússon var nýverið kjörinn formaður Landssamband Lögreglumanna. Það er ábyrgðarstarf en ég veit að Snorri á eftir að sinna því af alúð og trúmennsku, og óefað að miklum krafti.

Atkvæði í kjörinu  féllu þannig:

Listi með Gils Jóhannssyni sem formanni fékk 151 atkvæði eða 30 % atkvæða
Listi með Snorra Magnússyni sem formanni fékk 358 atkvæði eða 70 % atkvæða.

Auðir og ógildir seðlar voru 14.

Innilega til hamingju gamli vinur.

Bylting!

Eins og fólk hefur hugsanlega orðið vart við hefur gengi krónunnar hríðfallið á undanförnum vikum. Í kjölfarið hafa ýmsar nauðsynjar og ónauðsynjar hækkað mikið í verði og eiga að sögn eftir að hækka meira. Það sem hefur líka gerst og er kannski skelfilegasti fylgifiskur þessarra gengisbreytinga fyrir heimilin í landinu er hækkunin á gengistryggðu lánunum sem ótalmargir hafa verið að taka undanfarin ár, hvort sem það er til íbúða- eða bifreiðakaupa. Sumir tóku meira að segja svona lán til að kaupa sér hlutabréf, sem flest hafa hríðfallið í verði á sama tíma og gengið féll. Í sumum tilfellum virðist vera sem höfuðstóll slíkra lána hafi hækkað upp undir 50% á þessu tímabili, og greiðslubyrðin um það sama þar með. Mörg heimili í landinu eru á barmi taugaáfalls og jafnvel gjaldþrots ef svona heldur áfram og gengi krónunnar styrkist ekki. Vaxtahækkun Seðlabankans hafði einhver áhrif fyrsta daginn til styrkingar krónunnar en hún hefur veikst allmikið í dag, þannig að ástandið lítur ekki vel út fyrir almenning.

Einhverjir græða þó á þessu; bankarnir sjálfir sem seðlabankastjóri einn ónefndur hefur ýjað að að standi að einhverju leyti að baki þessu hruni krónunnar með miklum viðskiptum með krónur. Peningaeigendurnir eru að sjálfsögðu að reyna að tryggja peningana sína með öllum mögulegum ráðum. Skítt með pakkið. Þjóðina. Jafnvel hagnast kaupmenn og viðskiptajöfrar sem hækka gamla lagera í kjölfar gengissveiflunnar. Svo má ekki gleyma því að ríkissjóður, hvers forkólfar þegja næfurþunnu hljóði yfir þessum atburðum öllum og kalla til ekki-funda í gríð og erg, hagnast líka á þessu. Tekjur ríkissjóðs af virðisaukaskatti munu aukast töluvert, t.d. reiknaði FÍB út að hagnaður ríkisins af hækkun eldsneytisverðs undanfarið ár væri 2700 milljónir króna.

Hverjir borga brúsann? Við! Neytendur - fólkið og fjölskyldurnar súpa seyðið af þessu öllu en enginn segir neitt. Ekki upphátt. Nema nokkrir trukkakallar og kellur sem kalla ekki allt ömmu sína. Í öðrum þjóðfélögum sem horfðust í augu við almennt hrun hjá ótrúlegum fjölda venjulegra fjölskyldna yrðu læti. Uppþot. Jafnvel bylting. En við steinþegjum og vonum að það verði eitthvað skemmtilegt í sjónvarpinu um helgina.

Verðum við ekki að standa upp og krefjast viðbragða, lausna? Verðum við ekki að heimta að heildargjaldþroti íslensku þjóðarinnar verði forðað? Eða eigum við kannski skilið að fara á hausinn öll sem eitt?

Ég held ekki!

Óku á 3 km hraða

Fyrsta minningin

Ég get nú alveg skilið svona flóttatilraun, allavega í ljósi minnar einu persónulegu reynslu af dvöl á svona stað. 

Ég er nú orðinn svo gamall sem á grönum má sjá, en ein fyrsta æskuminning mín er einmitt af leikskóla, eða sennilega gæsluvelli. Ég held að þeir séu aflagðir en þeir voru þeirrar náttúru að foreldrar gátu skilið börn sín eftir þar um stundarsakir án þess að barnið væri vistað þar að jafnaði. Við bræðurnir vorum svo lánsamir að mamma var nú alltaf heima með okkur, í íbúðinni beint á móti okkur bjó móðursystir mín og amma var þar líka. Þannig að það var stundum svona baðstofufílingur á Grettisgötunni. Heimurinn var líka miklu einfaldari í denn tíð og það þótti ekkert tiltökumál að vera bara á þeytingi út um allt og upp um allt og ef hungur eða önnur óáran svarf að var bara skotist heim í móðurfaðminn og föðurhlýjuna.

En hvað um það, einhvern tíma þegar við bræður vorum báðir tiltölulega litlir ákvað mamma að fara í klippingu, lagningu og alla þessa venjulegu yfirhalningu sem konur láta gera á höfði sér reglulega. Á horni Grettisgötu og Barónsstígs var hárgreiðslustofan Hödd þar sem Eiríkur hárgreiðslumaður og erkitöffari réði ríkjum. Þangað fóru konurnar í lífi mínu alltaf á þessum tíma þegar þær þurftu að láta dytta að höfuðbúnaði sínum hinum náttúrulega. Þangað ætlaði mamma að fara þennan umrædda dag, sem var ekta grár, regnvotur, reykvískur dagur. Af einhverri ástæðu sem ég get ekki fyrir mitt litla líf munað ákvað hún að fara með okkur á gæsluvöllinn sem var neðst á Njálsgötunni.

Þar var ömurleg vist þennan stutta tíma sem mamma var á hárgreiðslustofunni. Reyndar fannst okkur bræðrum vistin óralöng, næstum óendanleg. Það helliringdi og þó við værum í pollagöllum og vel klæddir að öðru leyti vorum við rennvotir, okkur var ískalt og það rann horinn úr litlu nösunum. Það voru einhverjir starfsmenn á þessum gæsluvelli sem gengu um eins og þýskir herforingjar og skipuðu börnunum að leika sér. Það sem um var að velja var klifurgrind úr stáli, ein róla og sandkassi. Þrátt fyrir úrhellið máttu börnin ekki fara inn í gæsluvallarhúsið sem auðvitað var eingöngu ætlað starfsfólkinu sem leitaði afdreps þar og sötraði kaffi meðan regnið barði okkur krakkana sem sátum í hnipri í sandbing og reyndum að verða ekki úti í rigningunni.

Ég get alveg lofað ykkur að ef ég hefði ekki verið jafn vel uppalinn og raun ber vitni hefði ég skipulagt flótta af þessum skelfingarstað, sem við bræðurnir þurftum reyndar aldrei að gista aftur eftir þetta.

Flótti úr leikskóla

Gleðilega Páska

Ég óska öllum bloggvinum mínum, vinum, ættingjum og öllum sem hingað leggja leið sína gleði og friðar á þessum páskum og á öllum öðrum stundum lífsins.

Slys á föstudaginn langa

Svona gera slysin ekki boð á undan sér og það óvænta gerist þegar maður á sízt von á því. Eins og gamla konan í sveitinni sagði alltaf .

Ég ætlaði bara að setjast við tölvuna og tékka á tölvupósti þegar það gerðist. Nýbúinn að gæða mér á eðal danskri skinku ásamt brúnuðum kartöflum, sveppasósu og öllu þessu venjulega íslenzka meðlæti, og viðbrögðin kannski hægari af þeim sökum. Það var smá lögg eftir af "Jólaölinu" sem ætti kannski að heita páskaöl á þessum árstíma. Löggina í glasinu tók ég með mér að skrifborðinu. Um leið og ég lagði glasið á borðið var sem dularfull, fremur illkvittin hönd ýtti við því og meirihlutinn af lögginni helltist yfir skrifborðið - og lyklaborðið. Ótrúlegt hvað svona lítill vökvi getur orðið víðfemur þegar hann hellist niður. Ótrúlegt. Með snarræði náði ég að þurrka þetta allt upp, en ef ég blogga ekkert fyrr en einhvern tíma í næstu viku vitið þið ástæðuna. Lyklaborðið er klístrað fast og ekkert hægt að skrifa, nema kannski einstaka staf.

Ef svo fer nota ég tækifærið og segi núna Gleðilega Páska öll og munið: Lyklaborð og laggir eiga ekki samleið.

Góðar stundir.

Bulla meira - borga svipað

Í síðustu viku hringdi ungur sölumaður frá símafyrirtækinu SKO sem vildi endilega bjóða hraðvirkari internet tengingu á sérstaklega lágu verði. Sú hugmynd kom upp að tengja alla síma heimilisins við dreifikerfi SKO því það væri svo ódýrt. Aðeins einn GSM sími hefur verið áskriftarsími en tveir með frelsi og fann sölumaður SKO-sins ekkert að því að hafa það þannig áfram. Í dag þegar SKO-ið varð virkt bárust aftur á móti dularfull sms í númerið sem hafði verið áskriftarnúmer, sem bentu til þess að bæta þyrfti við inneign símans. Þetta fannst notanda símans í hæsta máta dularfullt og hringdi snarlega í SKO. Og svörin voru einföld, sko. Allt GSM símkerfi SKO byggist sko á frelsi en ekki áskrift og þetta átti sölumaðurinn að vita, sem þó seldi allt aðra hugmynd. Þannig að nú er sími sem er mjög mikið notaður allt í einu orðinn frelsissími með öllu því ófrelsi sem því fylgir. Mér finnst þetta satt að segja í hæsta máta furðuleg sölumennska og nú er rætt í fullri alvöru á þessu heimili að snúa til baka til gamla dýra símafyrirtækisins. Svona til að kóróna vitleysuna var hringt frá SKO og aftur reynt að bjóða hraðvirkari internet tengingu; það var nefnilega ekkert búið að gera í því máli sem var þó upphafið á þessum ósköpum. Nú spyr maður líka, ætli heimasíminn sé nokkuð orðinn SKO sími?

Hjálp!