Skrýtin tilfinning

Ég hef innst inni ekki nokkra trú á að þessi spádómur gangi eftir en samt kemur yfir mig einhver ónotatilfinning. Verður maður trúgjarnari með aldrinum?

Spurt um jarðskjálftaspádóm

Mikið gleðiefni

Og hláturinn lengir lífið - njótið vel og lengi!

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Helgi komst áfram í Wales

Sumarfríið 2009?

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Pólverjar munu lána Íslandi

Úrræði í kreppunni

Tveir félagar, þeir Jói og Siggi, sáu að þeir voru komnir á endastöð í
lífinu og ákváðu að fara í skóla til að komast eitthvað áfram.

Þeir byrja á því að fara til námsráðgjafa og Jói fer inn fyrstur.
Námsráðgjafinn ráðleggur Jóa að taka stærðfræði, sögu og rökfræði. "Hvað er
rökfræði?" spyr Jói. Námsráðgjafinn svarar: "Leyfðu mér að koma með dæmi.
Áttu sláttuvél?" "Hana á ég," svarar Jói. "Þá geri ég ráð fyrir; og nota
rökfræði, að þú eigir garð," svarar námsráðgjafinn. "Mjög gott," segir Jói
hrifinn. Námsráðgjafinn hélt áfram, "rökfræðin segir mér líka, að fyrst þú
átt garð, þá áttu líka hús." Yfir sig hrifinn hrópar Jói: "FRÁBÆRT!" "Og
fyrst þú átt hús, þá má jafnvel giska á að þú eigir konu." "Hana Mæju!
Þetta er ótrúlegt!" "Og að lokum, fyrst þú átt konu, þá er rökrétt að gera
ráð fyrir að þú sért gagnkynhneigður," segir námsráðgjafinn. "Það er alveg
hárrétt! Þetta er það magnaðasta sem ég hef nokkurn tíma heyrt! Ég get ekki
beðið eftir að byrja í rökfræði."

Að því búnu fer Jói fram þar sem Siggi bíður ennþá. "Hvaða fög tekurðu?"
spyr Siggi. "Stærðfræði, sögu og rökfræði," svarar Jói. "Hvað í veröldinni
er rökfræði?" spyr Siggi. "Leyfðu mér að koma með dæmi. Áttu sláttuvél?"
spyr Jói.
 
"Nei."
 
"Þá ertu hommi"

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

 

Mest áhætta á Íslandi

Kæruleysi

Vinkonur einar fóru á bar og drukku sig fullar eins og kvenna er siður þegar þær eru ekki með karlana með sér. Þegar þær voru að labba heim þurftu þær báðar nauðsynlega að pissa. Þær voru hjá kirkjugarðinum og ákvaðu að pissa bakvið einhvern legstein þar. 

Sú sem fyrst pissaði þurrkaði sér á nærbuxunum sínum og henti þeim eitthvað út í loftið að því loknu.  Vinkona hennar var aftur á móti í rokdýrum nærum sem hún vildi ekki tapa, en var svo heppin að hún gat teigt sig í borða af kransi á næsta leiði og þurrkað sér á honum. Vinkonurnar gátu nú haldið ferð sinni áfram og komust heim heilar á húfi.

Daginn eftir hringdi eiginmaður annarrar þeirra í hinn og sagði;

“Þessum kvennakvöldum þarf að fara að ljúka. Konan mín kom nærbuxnalaus heim í nótt.”
“Það er nú ekkert,” sagði hinn, “Mín kom heim með kort á milli rasskinnanna og á því stóð, Frá okkur öllum á Slökkvistöðinni, við munum aldrei gleyma þér.” 

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Áhrif bankakreppunnar leynast víða

Gamla fólkið á elliheimili úti á landi var orðið afar þrúgað og meðtekið af efnahagsbölsýnissíbyljunni í fjölmiðlunum.
Forstöðukonan hafði miklar áhyggjur af þessu.

Í morgun var leikfimi á heimilinu. Forstöðukonan bað íþróttafræðinginn að vera nú heldur á léttu nótunum og fyrir alla muni ekki minnast á efnahagsmál eða þrengingar.

Þetta væri alveg að fara með gamla fólkið.

Íþróttafræðingurinn sagði það ekki nema sjálfsagt.

Svona hóf hann tímann:

"Kæru vinir! Í dag byrjum við á mjög léttri æfingu. Við réttum hendur út frá hliðunum, beygjum olnbogana og bönkum flötum lófum létt á bringuna, síðan réttum við úr höndunum og kreppum snöggt hnefana og endurtökum allt aftur og aftur," og svo hrópaði hann:

"Koma svo! Banka - kreppa, banka - kreppa, banka - kreppa......!"

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Svalir Íslendingar

Kúl að vera tölvunarfræðingur - sem á frosk

 Einu sinni var strákur að fara yfir götu þegar hann heyrði frosk kalla á sig, " Ef þú kyssir mig þá breytist ég í forkunarfagra prinsessu" Strákurinn beygði sig niður og tók froskinn og stakk honum í vasann.
Froskurinn sagði aftur við hann: " Ef þú kyssir mig þá breytist ég í forkunarfagra prinsessu þá skal ég vera hjá þér í eina viku."
Strákurinn tók froskinn úr vasanum, brosti framan í hann og stakk honum aftur í vasann.
Froskurinn ræskti sig og sagði hátt: " Ef þú kyssir mig þá breytist ég í forkunarfagra prinsessu þá skal ég vera hjá þér í eina viku og gera ALLT sem þú vilt." Aftur tók strákurinn froskinn upp úr vasanum, brosti framan í hann og stakk honum síðan í vasann. Þá
sagði froskurinn við strákinn: "Hvað er að??? Ég sagði þér að ég er forkunarfögur prinsessa, mun vera hjá þér og gera allt sem þú vilt. Af hverju viltu ekki kyssa mig ?"
Strákurinn svaraði: "Sko sjáðu til, ég er tölvunarfræðing ur. Ég hef ekki tíma fyrir kærustur en talandi froskur er alveg ótrúlega kúl"

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Það sem ekki má gerast!

Fimm mannætur fengu vinnu í verðbréfafyrirtæki. Þegar forstjórinn tók á móti þeim sagði hann “Þið eruð núna hluti af liðsheild okkar. Hér getið þið haft góð laun og fengið að borða í matsalnum. Þess vegna langar mig að biðja ykkur að láta starfsfólkið í friði.” Mannæturnar lofuðu öllu fögru.
Fjórum vikum seinna kom forstjórinn og sagði “Þið eruð allir mjög duglegir við vinnu ykkar og ég er mjög ánægður með hvernig þið hafið leyst ykkar verk af hendi. Það eina er að einn af húsvörðunum er horfinn. Vitið þið nokkuð um það?”

Mannæturnar hristu höfuðið og sögðust ekkert vita um hann.
Þegar forstjórinn var farinn sagði foringi mannætanna “Jæja, hver ykkar át húsvörðinn?” Einn hinna rétti hikandi upp höndina. Foringinn sagði við hann “Helvítis asni geturðu verið. Í fjórar vikur erum við búnir að éta hópstjóra, verkstjóra, verkefnisstjóra og deildarstjóra og enginn hefur tekið eftir neinu og þá! Þarft þú að fara að éta húsvörð !!!

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

 

Fréttaskýring: WaMu gleyptur í stærsta bankaþroti Bandaríkjanna

Lögfræðingur, viðskiptafræðingur og bóndi

Á salernisaðstöðu á fínum veitingastað standa viðskiptafræðingur, lögfræðingur og bóndi hlið við hlið og nota pissuskálarnar.

Viðskiptafræðingurinn klárar, rennir upp og byrjar að þvo, eða bókstaflega skrúbba á sér hendurnar....alveg upp að olnbogum.
Notaði síðan um það bil 20 bréf til að þurrka sér. Hann snýr sér að hinum og segir: " Ég gekk í Harvard, þar kenndu þeir okkur að vera hreinlegir."

Lögfræðingurinn kláraði og bleytti fingurgómana, greip eitt bréf og sagði:" Ég lærði í Princeton, þar kenndu þeir okkur að vera umhverfisvænir."

Bóndinn renndi upp og á leiðinni út segir hann:" Ég lærði á Hvanneyri, þar var okkur kennt að míga ekki á hendurnar á okkur"!

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

 

Fær ekki að verja Jón Ólafsson

Lengi lifir í gömlum glæðum

 

Roskin hjón voru að halda upp á 50 ára brúðkaupsafmælið sitt á lítilli sveitakrá. Eiginmaðurinn hallaði sér upp að frúnni og sagði: Manstu eftir því þegar við elskuðumst í fyrsta skipti fyrir rúmlega 50 árum ?

“Þú studdir þig upp við girðinguna ......”

Já ég man þetta vel segir konan með dreymnum svip og brosir við bónda sínum.

Hvernig væri að endurtaka þetta ? Bara svona til að rifja upp gamla tíma. Girðingin er ennþá hérna og ekki langt undan!
Ooooooohhhhh , Stebbi …. segir frúin feimnislega, þú litli …. Mér finnst þetta frábær hugmynd.

Ungur maður við næsta borð heyrði á tal hjónanna og trúði varla sínum eigin eyrum . Hann ætlaði hreint ekki að missa af þessu og elti gömlu hjónin út.

Gömlu hjónin lölluðu af stað með stafina sína og hölluðu sér hvort að öðru til að fá betri stuðning.

Þegar þau komu að girðingunni, lyfti sú gamla pilsinu og smeygði sér úr naríunum og sá gamli lét sínar buxur sömuleiðis falla. Um leið og frúin hallaði sér upp að girðingunni , laumaði karlinn sér inn að aftanverðu.

Skyndilega upphófust einhverjar fjörlegustu og kraftmestu samfarir sem maðurinn hafði nokkru sinni orðið vitni að. Gömlu hjónin hristust og skulfu og létu eins og brjálæðingar upp við girðinguna og héldu þannig áfram í rúmlega 40 mínútur. Konan ákallaði guð og sá gamli hékk aftan á henni eins og það væri hans síðasta. Skyndilega var eins og allur vindur væri úr þeim og þau féllu niður í grasið.

Maðurinn sem varð vitni að þessu starði næstum úr sér augun. Hann hafði aldrei séð annað eins.
Hann átti bágt með að trúa því sem hann hafði séð.

Þegar gamla parið hafði legið í langan tíma í grasinu til að jafna sig , risu þau á lappir og komu flíkunum í réttar skorður.

Ég verð að spyrja þann gamla hvernig hann fór að þessu , hugsaði sá ungi með sjálfum sér. Þau voru eins og hraðlest! Gjörsamlega óstöðvandi.

Þegar gömlu hjónin gengu fram hjá manninum sagði hann: Þetta var ekkert smáræði. Þið hljótið að hafa verið að í 40 mínútur. Hvernig fóruð þið að þessu ??? Er það kannski leyndarmál ?

Nei sko það er ekki leyndarmál sagði gamli maðurinn og ranghvolfdi augunum…. nema hvað að fyrir 50 árum var þetta ekki rafmagnsgirðing!!

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.