Sprengidagur

Sprengidagur er á þriðjudegi 7 vikum fyrir páska. Kjötát á sprengidegi á rætur í kaþólskum sið enda var þetta síðasta tækifærið að borða kjöt fyrir föstuna. Helsti veislukosturinn var lengstum hangikjöt þar sem salt var af skornum skammti. Frá síðari hluta 19. aldar er vitað um saltkjöt og baunir á sprengidag og er sú hefð almenn í dag.

 

Enginn mátti nefna ket
alla föstuna langa;
hver það af sér heyra lét,
hann var tekinn til fanga.

Meiri fróðleik um sprengidag má lesa í bók Árna Björnssonar Saga daganna

Karl Væl

Ég hef aldrei horft á Sjónvarpsmarkaðinn, eða heitir það Vörutorg? Fyrr en í morgun.  Þá datt ég inn á þetta fyrirbæri fyrir hreina tilviljun. Þarna stóð skrækróma karlmaður og hvatti áhorfendur til að kaupa hitt og þetta eldhúsdót frá einhverjum Karli Væl, sem er líkast til frændi þess sem talaði ef marka mátti röddina. Væl var víst búinn að framleiða dótið síðan á 19. öld. Með góðum árangri að sögn. Karl Væl var meira að segja tilbúinn að veita þeim sem voru tilbúnir að kaupa græjurnar á stundinni, strax í dag, ábyrgð næstum fram á miðja 21. öldina. Þetta hljóta að vera góðir pottar og pönnur. Og meira að segja umhverfisvænir eins og vælandi karlinn benti nokkrum sinnum á í útsendingunni. Þarna var líka í boði hnífasett (ég ætla ekki einu sinni að segja Framsóknarflokkurinn). Ég held að Karl Væl hafi líka búið það til. Meginástæða áhorfenda fyrir að kaupa hnífana var ekki sú að þarna gætu þeir eignast flugbeitta hnífa sem bíta vel, jafnt á tómata sem nautasteikur, onei. Aðalástæða þess að fólk skyldi eignast hnífasettið var sú að þá myndi það slá svo rækilega í gegn í grillveislunum í sumar! Ég greip andann á lofti og hugsaði "Vá!"

En svo hugsaði ég hvort yfirborðsmennsku fólks væru engin takmörk sett og slökkti. Held ég kveiki ekki aftur.

 

Rödd Alþýðunnar - Mannanafnanefnd og réttindi transgender fólks

Síðan í október hefur mannanafnanefnd hafnað sex umsóknum um skráningar en samþykkt ellefu. Eiginnafninu Pia var hafnað þar sem það tekur ekki eignarfallsendingu og rithátturinn er ekki í samræmi við íslenska hefð.

Rödd alþýðunnar - Bloggþáttur Útvarps Sögu verður á dagskrá í fyrramálið milli kl. 7 og 9. Þangað fæ ég góðan gest, Önnu K. Kristjánsdóttur sem ætlar að tala um réttindi transgender fólks, vandamál í sambandi við nafngiftir og fleira.  Anna skrifað góðan pistil um þetta mál á bloggið sitt í dag og eins í mars á síðasta ári. Í tengslum við þetta ætlum við að skoða reglur um mannanöfn á Íslandi og vitna í bloggfærslur í því sambandi.

Í þættinum verður auðvitað líka kíkt inn á fleiri blogg og fylgst með hvað fólk er að taka sér fyrir hendur í bloggheimum.

Stillið á Útvarp Sögu í fyrramálið milli klukkan 7 og 9.

Piu og Sven hafnað

Stórir strákar fá raflost...

 Örútgáfan með góða endinum:

Þeir hringdu í morgun og sögðu að Lilla væri orðin góð....

Aðilar íslenskunnar

Þessi frétt birtist á visi.is fyrir örskömmu:

James Spears faðir Britney Spears er nú lögráðaaðili yfir dóttur sinni og eigum hennar samkvæmt úrskurði dómstóls í Los Angeles.

Þarna er verið að búa til heljarlanga setningu sem hefði getað orðið helmingi styttri og skilmerkilegri:

Dómstóll í Los Angeles hefur skipað James Spears, föður Britney Spears lögráðamann dóttur sinnar.

Án þess að ætla að hljóma eins og málfarsfasisti þá hljómar setningin af vísisvefnum alveg hræðilega og ég get engan veginn skilið þessa aðilavæðingu tungumálsins.

Eða er þetta kannski bara nöldur?

 

Stressið í vinnunni getur verið yfirþyrmandi

Mig bráðvantaði nokkurra daga frí í vinnunni en ég þóttist vita að Arnþrúður myndi  ekki  taka  það  í  mál. Þá datt mér í hug að hugsanlega myndi hún leyfa mér það ef ég hegðaði mér eins og geðbilaður maður.

Svo að ég brá á það ráð að hanga öfugur í loftinu og gefa frá mér furðuleg hljóð. Snæbjörn tæknimaður  spurði mig hvað í ósköpunum ég væri að gera. Ég sagði honum að ég ætlaði að þykjast vera ljósapera svo að Arnþrúður héldi að ég væri kexruglaður og gæfi mér nokkurra daga leyfi. Skömmu síðar  birtist hún á skrifstofunni og sagði við mig: "Drottinn minn,  hvað  ertu  að  gera, Markús?"   Ég  sagði henni sem var, að ég væri ljósapera. Hún svaraði að bragði:"Þú ert greinilega yfir þig stressaður, það fer ekki á milli mála. Farðu heim og vertu þar í nokkra daga og reyndu að ná þér."  Ég stökk niður og gekk út af skrifstofunni. Þegar Snæbjörn elti mig spurði útvarpsstjórinn hvert hann væri  eiginlega  að  fara.  Hann svaraði:   "Ég er líka farinn heim. Þú getur hreinlega ekki ætlast til þess af mér að ég vinni í þessu myrkri!"

Friðþæging - Mögnuð kvikmyndaupplifun

Í gærkvöldi fékk ég tækifæri til að sjá hina stórkostlegu mynd Atonement, eða Friðþægingu. Henni er leikstýrt af Joe Wright og byggð á  skáldsögu eftir Ian McEwans með sama nafni.

Án þess að ætla að ljóstra of miklu upp um söguþráð myndarinnar sýnir hún hvernig hæglega er hægt að rústa nokkrum mannslífium með því að bera á manneskju rangar sakir, hvort sem það er viljandi eða óviljandi. Eitthvað sem við bloggarar ættum kannski að muna stundum.

Atonement er gríðarlega sterk mynd, vel gerð og leikin enda tilnefnd til sjö Óskarsverðlauna. Keira Knightley og James McAvoy eru feiknafín í hlutverkum sínum, en mér fannst frammistaða þeirra þriggja sem leika Briony Tallis, örlagavald sögunnar, algerlega stórkostleg, sérstaklega hinnar tólf ára gömlu Saoirse Ronan sem getur sagt heila sögu með augnaráðinu einu saman.

Ég get ekki annað en mælt með þessarri mynd, hún er hrein veisla fyrir augað. Mannleg og mögnuð mynd, stundum fyndin, stundum gríðarlega sorgleg en alltaf mjög raunveruleg og ótrúlega sláandi.