Þegar öllu er á botninn hvolft

 

Heres to us one more toast and then well pay the bill
Deep inside both of us can feel the autumn chill
Birds of passage, you and me
We fly instinctively
When the summers over and the dark clouds hide the sun
Neither you nor Im to blame when all is said and done

In our lives we have walked some strange and lonely treks
Slightly worn but dignified and not too old for sex
Were still striving for the sky
No taste for humble pie
Thanks for all your generous love and thanks for all the fun
Neither you nor Im to blame when all is said and done

Its so strange when youre down and lying on the floor
How you rise, shake your head, get up and ask for more
Clear-headed and open-eyed
With nothing left untried
Standing calmly at the crossroads,no desire to run
Theres no hurry any more when all is said and done

Standing calmly at the crossroads,no desire to run
Theres no hurry any more when all is said and done

Þessi bloggfærsla er bara fyrir mig.....

Gleðileg Jól

 

 Mig langar að óska þér og þínum gleðilegra jóla með óskum um að árið 2009 verði stútfullt af gleði og hamingju.

Jólaklukkur klingja, kalda vetrarnótt. Börnin sálma syngja sætt og ofurhljótt. Englaraddir óma yfir freðna jörð. Jólaljósin ljóma lýsa upp myrkan svörð. ...

 

Virðing

Hér sést Geir Haarde votta Doninum virðingu sína. Erfðaprinsinn stendur álengdar.

Myndinni stal ég af flickr síðu og vona að höfundurinn verði ekki snarvitlaus yfir þjófnaðinum, þess utan er bloggfærslan alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

100 þúsund kröfur vegna Icesave

Dyravörðurinn duglegi

Í gærdag auglýsti "sportbarinn" Steak & Play Abba & Bítla hátíð. Á staðnum við Grensásveginn átti að fara fram meiriháttar söngvarakeppni þar sem þátttakendur máttu gæla við lög nefndra stórlistamanna með raddböndum sínum.

Ég var staddur í fámennu samkvæmi í Kópavoginum, þarna var allt fólk um fertugt, venjulegt fjölskyldufólk, snyrtilega til fara og í góðu skapi. Það var kátur hópur sem hélt, reyndar frekar seint að íslenzkum sið, niður á Grensásveg og ætluðu nokkrir úr hópnum að spreyta sig í téðri söngvarakeppni enda búnir að æfa sig vel og lengi í karókígræjum húsráðanda.

Þegar á Grensásveginn kom varð nú fljótlega ljóst að keppni þessi væri að baki, það var þó slæðingur af fólki í húsinu en starfsmaður sló taktinn að því sem síðar yrði með því að elta okkur uppi á innleið til að reyna að koma í veg fyrir að við kæmumst í innri salinn. Þangað komumst við þó og hittum Sverri Stormsker, samstarfsmann okkar á Útvarpi Sögu og annað fólk sem þar var. Þarna var fólk á öllum aldri, nokkrar stelpur um tvítugt, nokkrir á okkar aldri og örfáir eldri. Eitthvað af fólkinu og þar á meðal minn hópur fór út þar sem sett hefur verið upp reykaðstaða, þar sat fólk nokkra stund, spjallaði og söng lögin sem ekki komust á efniskrá keppninnar. Það var ekki háreysti eða dólgsskapur hafður í frammi, langt í frá.

Og nú er komið að snilldarþætti dyravarðar staðarins, kraftakempunnar og þjóðhetjunnar Magnúsar Ver Magnússonar. Þegar fólk var orðið þreytt á að sitja úti í kulinu gekk megnið af fólkinu inn án hindrunar af hálfu dyravarðarins en okkar hópur rak lestina að dyrunum og þegar við ætluðum að stíga yfir þröskuldinn stöðvaði Magnús okkur með þjósti og hrokafullum svip og sagði okkur að nú væri nóg komið; búið væri að loka staðnum. Við svo búið skellti hann á nefið á okkur og við létum okkur nægja að horfa í gapandi undrun á hópinn sem settist makindalega niður við borð inni á staðnum. Mér persónulega var nokk sama hvort við settumst niður á þessum stað eða færum eitthvað annað en ofbauð svo ókurteisleg framkoma dyravarðarins að ég bankaði og benti honum að koma og tala við mig sem hann gerði.

Við bentum honum kurteislega á að það skyti heldur skökku við að hleypa talsverðum hópi inn en meina svo okkur aðgangi, það var ekki eins og við værum sóðaleg eða með læti, þvert á móti. Aukinheldur hefði Sverrir Stormsker sérstaklega hvatt okkur til inngöngu með sér. Vöðvabúntið Magnús benti okkur með yfirlætissvip á að það væri hann, MAGNÚS VER, sem réði hér en ekki Sverrir Stormsker og bað okkur þvínæst að yfirgefa svæðið. Það væri búið að loka. Hurðin skall aftur á nefið á okkur. Við ákváðum að taka ekki lengur þátt í þessum skrípaleik og gengum hnarreist á braut en ljóst varð að Steik & leikur yrði aldrei framar fyrir valinu hjá þessum hópi, hvorki sem matsölustaður né skemmtistaður.

Ég vil taka það skýrt fram að ég var ódrukkinn og man þessi samskipti við hrokagikkinn og mannvitsbrekkuna Magnús Ver því auðvitað skýrt. Það álit sem ég hafði á þessum íþróttamanni varð að engu á svipstundu. Þessi framkoma hans, og mismunun milli gesta bendir skýrt til þess að hann er einn þessara fábjána sem gera sér ekki grein fyrir tengslum starfs síns og þess sem hann fær greitt fyrir það. Hann heldur örugglega að það sé Ásgeir Þór Davíðsson, eigandi staðarins sem borgar honum launin. Leyfum honum bara að halda það, en allir sem einhvern tíma hafa unnið við þjónustu- og sölustörf vita að það eru viðskiptavinirnir sem skapa innkomuna og þar með möguleika á að borga starfsfólkinu laun.  Engir kúnnar, ekkert kaup.

Apakötturinn Magnús Ver var að karpa við okkur í dyrum Steak & Play á bilinu klukkan 3:35 til 3:47. Síðasta yfirlýsing hans um lokun kom á síðarnefnda tímanum. Það var þó auglýst skýrum stöfum í blöðum gærdagsins að húsið lokaði kl. 5:30. Því er greinilegt að það er Magnús Ver sem ákveður hvenær eigandi skemmtistaðarins á að hætta að fá inn fólk sem skapar staðnum tekjur með því að kaupa þær veigar og veitingar sem þar fást. Fyrirfram auglýstur tími skiptir slík ofurmenni engu, breytir engu fyrir hann þó muni tveimur tímum. Hann vill líka augljóslega fá að sýna að hann er kóngurinn og getur ákveðið hverjir komast inn og hverjir ekki. Honum hefur líka tekist með framkomu sinni að ákveða að við kaupum aldrei neitt þarna framar og leyfum öllum að heyra hvernig var tekið á móti okkur á hinum nýja, "frábæra" skemmtistað Ásgeirs Þórs Davíðssonar.

Takk fyrir ekkert.

Tekið skal fram að Steak & play fékk sent afrit af þessari bloggfærslu á tölvupósti.

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Abbiati segist vera fasisti

Ekki við félagarnir

Við gömlu skólafélagarnir erum heillandi, karlmannlegir og velvaxnir. Eins og sést á þessarri mynd. Nú erum við búnir að þekkjast í 30 ár og höfum aldrei litið betur út. Það er helst Snorri sem er aðeins farinn að láta á sjá, en hann er líka í mjög krefjandi starfi. En við erum æðislegir!

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Karlar ofmeta persónutöfra sína

Merkileg tíðindi - blessað barnalán

Bakarinn Jóhann Margeirson hefur lært ýmislegt eftir að hann eignaðist dóttur nýverið með Soffíu, unnustu sinni. Til að mynda að skipta um bleiur. Áður vissi hann ekki einu sinni hvernig þær ættu að snúa. Hann hefur líka lært að hita upp pela. Hins vegar kvartar hann yfir því að dóttirin, Ellisif, hafi engan áhuga á því að hann baki fyrir hana. Þó er hann búinn að prófa margar nýjar uppskriftir til að ganga í augun á henni.

Ef ég ætla að troða í hana snúði, þá grætur hún allan tímann," segir Jóhann. Hann segist hins vegar sleppa því að gefa henni sitt sérbakaða heilhveitirúnnstykki. Það er nægur tími til þess síðar, segir bakarinn knái að lokum.

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Lærir ýmislegt í föðurhlutverkinu

Béin þrjú

 

Nú er komið að því að finna aðferð sem útheimtir ekki kvalavist á pínubekkjum líkamsræktarstöðva til að losna við Béin þrjú. Bumbu, bakverk og brjóst. Uppástungur að aðferðum eru vinsamlega þakkaðar. Blóm og kransar ekki.

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Náttúruvernd í lagi

 

Hér eru Gunnar tæknimaður á Sögu og Heiðdís mín Harpa albúin að leggja af stað niður að Þingvallavatni, í veiðihug eins og sjá má. Þarna vorum við í dásamlegu veðri síðastliðið laugardagskvöld, grilluðum og spjölluðum. Ég gerði meira að segja afar aulalega tilraun til að kasta fyrir fisk. Gunnar veiddi aftur á móti eina litla bröndu sem hann gaf Heiðdísi sem ákvað eftir nokkrar vangaveltur að gefa hana minkunum á svæðinu. Hringrásin fullkomnuð.

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.

Með aðgerðir á Hellisheiði

Til hamingju með daginn

 

Hann pabbi minn, Þórhallur Eiríksson er sjötugur í dag. Innilega til hamingju með daginn elsku pabbi minn.  Hann er strákurinn í hvítu skyrtunni. Þessi mynd er ekkert rosalega gömul, kannski svona 56 ára.

Ó, pabbi minn
ég dáði þína léttu lund
Leikandi kátt
þú lékst þér a þínn hátt

Styttist í stórafmæli

 

Barbara Millicent Roberts - einhver önnur nöfn eru þó þekkt

Bloggfærslan er alfarið á ábyrgð skrifanda en endurspeglar ekki á neinn hátt skoðanir eða afstöðu mbl.is, og Morgunblaðsins.