Þar sem ég hef engu að tapa í rasistamálum lengur þá hendi ég til þín öðrum góðum, sem ég rændi reyndar af öðru bloggi hjá éghatarasista manni:
Íslensk hjón röltu inn á á málverkasýningu í Nútímalistasafninu í Glasgow. Þau staðnæmdust við eitt málverkanna sem þau botnuðu ekkert í. Verkið sýndi 3 kolsvarta og kviknakta karlmenn sitjandi á bekk í almenningsgarði.
Það sem vakti mesta undrun þeirra var að svarti maðurinn í miðið var með skærbleikt tippi en hin tvö voru svört. Safnvörður veitti hjónunum athygli og gerði sér grein fyrir því að þau voru að velta fyrir sér merkingu verksins. Hann hélt nærri korters fyrirlestur um það hvernig verkið endurspeglaði ofuráherslu á hinn kynferðislega þátt í lífi og umhverfi svarta kynstofnsins í hvítu samfélagi. Og bætti því við að ,,sá bleiki" væri jafnframt vísbending um sérstöðu hommans á meðal karlmanna.
Þegar safnvörðurinn hafði lokið tölunni og snúið sér að öðum sýningargestum gaf sig skoskur maður á tal við hjónin og spurði hvort þau vildu vita hvað þetta verk táknaði? Þau spurðu hvers vegna hann ætti að geta skýrt það betur en safnvörðurinn? ,,Vegna þess að ég er höfundur verksins," sagði hann. ,,Í raun og veru eru þetta ekki svertingjar. Þetta eru einfaldlega 3 skoskir kolanámumenn. Eini munurinn á þeim er sá að þessi í miðjunni skrapp heim í matartímanum."
Og af því að ég er í stuði, annar af svipuðum toga og slóðum:
Maður nokkur fór að kaupa sér skó. Hann gekk niður Laugaveginn og fann þar skóbúð sem hann hafði aldrei séð áður. Þegar inn var komið tók á móti honum Indverji, sem var klæddur í týpíska indverska múnderingu, kuflinn og allt. Indverjinn segir " Góður dagur." " Góðan dag, " svarar maðurinn. "Ég er kominn til að kaupa kuldaskó. " " Nei, nei. Þú kaupa sandalur, " segir Indverjinn. " Nei, hva það er að koma vetur. Ég hef ekkert við sandala að gera. Mig vantar kuldaskó, " endurtekur maðurinn. "Þú vantar sandalur. Sandalur gera þig graður," segir Indverjinn og hneigir sig. " Gera sandalar mig graðan?" hváir maðurinn. "Já, mjöh mikið graður, " segir Indverjinn og réttir honum sandala. Maðurinn hugsar með sér að hann geti nú alveg eins prófað þetta og tekur við þeim. Eitthvað gekk honum nú illa að koma sér í skóna, enda aldrei áður farið í sandala. En um leið og þeir voru komnir á fætur hans finnur hann þessa líka svakalegu greddu koma yfir sig og hann bara ræður ekki við þörfina. Hann rýkur á Indverjann, kippir kuflinum upp og ætlar bara að fá sér einn stuttan. Þá argar Indverjinn upp yfir sig: " Nei, nei, nei, þú vera í krummafótur! "
Athugasemdir
Lúmskur!
Sigurður Hreiðar, 24.10.2007 kl. 11:29
Útsmoginn!
Markús frá Djúpalæk, 24.10.2007 kl. 12:31
Þrælgóður þessi!
Þar sem ég hef engu að tapa í rasistamálum lengur þá hendi ég til þín öðrum góðum, sem ég rændi reyndar af öðru bloggi hjá éghatarasista manni:
Íslensk hjón röltu inn á á málverkasýningu í Nútímalistasafninu í Glasgow. Þau staðnæmdust við eitt málverkanna sem þau botnuðu ekkert í. Verkið sýndi 3 kolsvarta og kviknakta karlmenn sitjandi á bekk í almenningsgarði.
Það sem vakti mesta undrun þeirra var að svarti maðurinn í miðið var með skærbleikt tippi en hin tvö voru svört. Safnvörður veitti hjónunum athygli og gerði sér grein fyrir því að þau voru að velta fyrir sér merkingu verksins. Hann hélt nærri korters fyrirlestur um það hvernig verkið endurspeglaði ofuráherslu á hinn kynferðislega þátt í lífi og umhverfi svarta kynstofnsins í hvítu samfélagi. Og bætti því við að ,,sá bleiki" væri jafnframt vísbending um sérstöðu hommans á meðal karlmanna.
Þegar safnvörðurinn hafði lokið tölunni og snúið sér að öðum sýningargestum gaf sig skoskur maður á tal við hjónin og spurði hvort þau vildu vita hvað þetta verk táknaði? Þau spurðu hvers vegna hann ætti að geta skýrt það betur en safnvörðurinn? ,,Vegna þess að ég er höfundur verksins," sagði hann. ,,Í raun og veru eru þetta ekki svertingjar. Þetta eru einfaldlega 3 skoskir kolanámumenn. Eini munurinn á þeim er sá að þessi í miðjunni skrapp heim í matartímanum."Helga Guðrún Eiríksdóttir, 26.10.2007 kl. 18:13
Og af því að ég er í stuði, annar af svipuðum toga og slóðum:
Maður nokkur fór að kaupa sér skó. Hann gekk niður Laugaveginn og fann þar skóbúð sem hann hafði aldrei séð áður. Þegar inn var komið tók á móti honum Indverji, sem var klæddur í týpíska indverska múnderingu, kuflinn og allt. Indverjinn segir " Góður dagur."
" Góðan dag, " svarar maðurinn. "Ég er kominn til að kaupa kuldaskó. "
" Nei, nei. Þú kaupa sandalur, " segir Indverjinn.
" Nei, hva það er að koma vetur. Ég hef ekkert við sandala að gera. Mig vantar kuldaskó, " endurtekur maðurinn. "Þú vantar sandalur. Sandalur gera þig graður," segir Indverjinn og hneigir sig. " Gera sandalar mig graðan?" hváir maðurinn. "Já, mjöh mikið graður, " segir Indverjinn og réttir honum sandala.
Maðurinn hugsar með sér að hann geti nú alveg eins prófað þetta og tekur við þeim. Eitthvað gekk honum nú illa að koma sér í skóna, enda aldrei áður farið í sandala. En um leið og þeir voru komnir á fætur hans finnur hann þessa líka svakalegu greddu koma yfir sig og hann bara ræður ekki við þörfina. Hann rýkur á Indverjann, kippir kuflinum upp og ætlar bara að fá sér einn stuttan. Þá argar Indverjinn upp yfir sig:
" Nei, nei, nei, þú vera í krummafótur! "
Helga Guðrún Eiríksdóttir, 26.10.2007 kl. 18:16
Ég þoli ekki svona rasistabrandara og eiginlega alla brandara ef því er að skipta. Hló samt .
Markús frá Djúpalæk, 27.10.2007 kl. 09:10
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.