Ætti maður ekki bara að hætta...

..að hætta sér út í umferðina. Það eru allir meira og minna fullir eða dópaðir ef marka má fréttir fjölmiðlanna, meira að segja roskna fólkið. Þessi kona má barasta prísa sig sæla að hafa hvorki drepið sjálfa sig né aðra með því að leggja af stað sauðdrukkin og snar.

Hvernig væri að fara að láta þá sem svona hegða sér borga himinháa sekt og þá meina ég kannski nokkur hundruð þúsund, gera bílinn upptækan og láta þá vinna við samfélagsþjónustu í nokkurn tíma? Þá kannski skilur fólk alvarleika málsins og hugsar sig um nokkrum sinnum áður en ekið er af stað eftir nokkra öl eða brennivín. Þrátt fyrir slævða meðvitund man fólk kannski eftir svona viðurlögum.

Vonandi.

Ökumaður ók tvisvar útaf

Við hjálpum þér að láta drauminn rætast

Mér finnst nú engin ofrausn þó ástralski sjóherinn hjálpi konunum við þetta vandamál. Ef stærri brjóst auka sjálfstraust þeirra getur það ekki verið annað en gott fyrir herinn. Vonandi er hann jafnduglegur við að byggja upp sjálfstraust hermanna sinna með öðrum hætti líka, hvort sem er andlega eða líkamlega. Þeir sem eru með skakkar tennur, sjá illa, innskeifir eða með vörtur á asnalegum stöðum sem geta valdið þeim sálarangri og dregið úr herkænsku þeirra hljóta að fá svipaða meðferð í ástralska sjóhernum. Vonandi.

Deilt um hernaðarlegt gildi þess að hafa stór brjóst

Spaugstofu hörmung...

..eða er það bara ég? Þrátt fyrir stórorðar yfirlýsingar um að horfa ekki á Spaugstofuna eftir brottrekstur Randvers stóðst ég ekki mátið og kíkti. Og sé eftir því. Ég sannfærðist um að þeir hefðu allir átt að rísa upp sem einn maður og ganga út eftir að dagskrárstjóri ohfsins ákvað að láta einn þeirra fara. Það sem borið var á borð fyrir landsmenn í gærkvöldi í gervi Spaugstofunnar var röð af fimmaurabröndurum, hver öðrum fyrirsjáanlegri og ófyndnari. Að mínu mati, auðvitað hafa ekki allir sama húmorsmekk og það kann að vera að einhverjum hafi fundist þetta grenjandi snilld og ný upphafning á húmor, eða í besta lagi fyndið. Mér stökk aldrei bros, punchið var komið í kollinn á mér löngu áður en það birtist á skjánum - ef það gerði það á annað borð. Mér fannst þá félaga sem eftir standa vanta þennan neista sem oft hefur einkennt þá, það var eins og þeim þætti þetta brambolt ekkert sérstaklega skemmtilegt. Meira að segja mistakahrinan í lokin var litlaus og dull, eins og hún hefði bara verið búin til, til þess eins að hafa eitthvað til að brosa að. Virkaði ekki.

Hvað fannst ykkur?